Ang Mekanikong Penguin

Grabe! Hindi ko maexplain ang sayang nararamdaman ko sa tuwing binabasa ko ang blog niya. Siya ang naging inspirasyon ko para magtumblr kasi gusto ko talaga siyang ifollow. Chineck ko din yung FB niya kasi natutuwa din ako sa mga post niya dun pati na din yung mga picture niya :) Sayang hindi ko siya pwede iadd sa FB kaya naman follow nalang ang ginawa ko. Nagmessage din ako sa kanya pero mukhang hindi yata niya nabasa.. Okay lang ang mahalaga naiexpress ko yung gusto kong sabihin sa kanya.

Naalala ko pa kung paano at saan nagsimula ang lahat. Nung one time may nabasa akong link sa FB yung about sa Levels of Being a Patay Gutom. Grabeng tawa ako. Lalo na nung nabasa ko yung sa “Uyy wala pang 5 seconds”. Tinamaan ako..hehe..Kaya naman mula noon ay binasa ko na lahat ang gawa niya. Sa kasalukuyan nga ay nagbabackread pa ako. Nasa page 57 palang ako. Mahaba haba pa :)

Tuwang tuwa akong nagpost sa FB about sa kanya. Sabi ko sobrang idol ko siya at kras na kras ko talaga siya kahit na mas bata siya sakin. Sobrang nakakaaliw naman talaga kaya nire recommend ko sa mga officemates at friends ko na basahin din nila. Nakakatanggal ng stress. Nakakatuwa. Sa tuwing nag O-OL ako hindi pwedeng hindi ko bibisitahin ang blog niya.

Sana wag kang magsawang magblog kuya. Hindi mo lang alam kung gaano kasaya ang mga readers mo :) Natural na natural kasi ang dating ng isinusulat mo. Walang halong kaplastikan o pagpapanggap. Thumbs up!