<Sassy>
Itinigil ni Sassy ang pagtipa
sa keyboard ng laptop at marahang hinilot ang ulo. Tinaggal din niya ang suot
na salamin sa mata at kinusot ang mga mata.
It’s been two hours pero hindi
pa rin siya tapos sa sinusulat niya. Hindi niya alam pero parang walang
pumapasok na idea sa utak niya. Alam naman niyang normal lang sa mga tulad
niyang writer na magkaroon ng mental block. Pero sana naman hindi ngayon umatake ang pagsara
ng idea sa utak niya. Marami pa syang dapat intindihin at bayaran. Pasukan na
naman kasi at kailangan niya ng pambayad sa tuition fee ng kapatid.
" Makisama ka naman please"
marahang bulong niya sa sarili.
Pero mukhang tulog yata ang guardian
angel niya dahil wala pa rin talagang pumapasok na idea sa utak niya. Ipinasya
na lang ni Sassy na patayin ang laptop. Sayang lang sa kuryente dahil wala
talaga siyang maisulat.
Pagbaba ni Sassy sa sala ay
naabutan niyang nagpipili ng bigas ang nanay niya.
"Nay, Si Shino?" tukoy niya sa nakababatang
kapatid.
" Naglalaro ng basketball sa kanto" sagot
ng nanay niya. "Mabuti naman at
lumabas ka sa lungga mo at ng makakain ka na. May niluto akong ginataang mais
dun. Kumain ka na"
" Bakit naman pinayagan niyong maglaro sa kanto si Shino?
Dapat tinutulungan kayo nun eh"
" Hayaan mo na. Minsan lang naman eh. Saka mabuti nga yun at
nageexcercise ang kapatid mo"
" Hay naku. Bahala nga kayo" at
pumunta na siyang kusina upang makakain. Hindi na siya nagsuklay o naligo pa.
Wala naman siyang ineexpect na bisita eh.
***
Dahil nabobored na din naman
siya sa bahay ay minabuti nalang ni Sassy na
dalhin ang laptop at pumunta sa malapit na park sa kanila. Baka sakaling
makaisip siya ng idea.
Walang masyadong tao sa park
maliban na nga lang sa iilang batang naglalaro. May nakita siyang isang
bakanteng upuan at nilapitan iyon. Mabuti ng minsan ay naaarawan din siya.
Inilabas niya ang ever reliable
notebook niya at sinimulang kumuha ng mga idea sa paligid. Ganun ang ginagawa
niya kapag nagsusulat. Nagdadraft muna siya ng mga possible scenes na pwede
niyang magamit sa kwento. Maya maya lang ay may mga idea na pumapasok sa isip
niya.
"Excuse me Miss..pwede bang magtanong?"
istorbo sa kanya ng isang lalaki.
" Hindi pwede" hindi lumilingong sagot ni
Sassy. Kapag ganitong inspired na siya ay hindi talaga siya papapigil.
" Ang sungit mo naman. Magtatanong lang eh" sabi
pa rin nung lalaki.
" Sa iba ka nalang magtanong. May bayad ang mga sagot ko
eh" ani Sassy. Baka sakaling umalis na ang lalaki.
" Magkano?" tanong pa rin nung lalaki.
" Isang libo"
Hindi naman inaasahan ni Sassy
na papatulan siya ng lalaki. Kaya ganun nalang ang gulat niya ng may lumitaw na
isang libong papel sa harapan niya.
"Eto na bayad ko. Now pwede mo na bang sagutin ang tanong
ko?"
Napilitan tuloy lumingon si
Sassy sa lalaking ngayon ay nakatayo na sa harapan niya.
" Ano ba yun ha?" iritableng tanong niya.
" Saan ba dito ang bahay ni Luke? ang sabi niya kasi sakin
malapit lang daw sila sa park"
"Luke? Luke Rodriguez?"
"Oo"
"Diretsuhin mo lang iyang kalyeng yan. Pangatlong bahay sa
kaliwa. Kulay blue na gate" sagot ni Sassy.
" Okay thanks" at akmang aalis na sana ang lalaki ng
pigilan ito ni Sassy
"Psst. Teka lang"
" Ano yun?" kunot noong tanong ng lalaki.
" Bayad mo. sinagot ko ang tanong mo" sabi
ni Sassy at inilahad pa ang mga palad.
Iniabot naman ng lalaki rito
ang isang libo.
" salamat ah" sarkastikong sabi ng lalaki.
" walang anuman.sa uulitin"
" Wag na lang" at tuluyan ng umalis ang
lalaki. Nakita pa ito ni Sassy na sumakay sa isang magandang kotse.
" Mayaman ka naman pala eh. " iiling
iling na sabi ni Sassy bago ibinulsa ang nakuhang isang libo sa lalaki. "Mahirap na ang buhay ngayon. Wala
ng libre"
Muli na niyang ipinagpatuloy
ang pagsusulat.
***
Nang papadilim na ay ipinasya
na ni Sassy ang umuwi ng bahay. Marami rami na naman siyang naipong ideas eh.
Pag uwe niya sa bahay ay muli siyang magsusulat. Baka sakaling matapos niya na
ang nobelang ginagawa niya.
Habang naglalakad pauwe ay
napadaan siya sa bahay ng mga Rodriguez. Hindi tuloy niya maiwasang maisip ang
lalaking nagtanong sa kanya kanina.
" Sayang. Gwapo pa naman sana kaso mukhang tanga" nasabi
ni Sassy sa sarili.
Sino ba naman kasing tao ang
nasa matinong pagiisip ang magbabayad ng isang libo para sa isang tanong lang?
Unless sobrang yaman nito kaya
hindi big deal ang isang libo.
Hindi namalayan ni Sassy na
nakahinto na pala siya sa tapat ng gate ng mga Rodriguez kung hindi pa siya
tinawag ng kapatid niya.
" Ate kanina ka pa hinahanap ni Nanay. Kakain na daw. Kung
saan saan ka daw nagpupunta" sabi nito.
" Eto na nga diba? Pauwe na. Nalibang lang ako sa park
eh."
" Tara na ate uwe na tayo
bilisan mo. Championship na nung pinapanood kong basketball game eh"
" Pakelam ko ba" pero sumakay na din siya sa
bike na dala ng kapatid.
***
No comments:
Post a Comment