Queen of his Heart : Chapter 4

QUEEN RICHELLE MONTEALEGRE

I never thought I would enjoy being with the company of West Montreal. He looked snobbish to me and it seems his not interested with me like those other boys.

 

Ewan ko kung dapat ko bang ikatuwa iyon o ikaasar.

 

But nevertheless I’m happy and it’s weird.

“Sino na naman kayang pobreng lalaki ang nabiktima mo ha?”

 

Napatingin ako sa nagsalita.

 

It was West.

 

He sits beside me under the Acasia tree. Ang paboritong tamabayan namin kapag breaktime.

 

“I don’t know what you’re talking about.” Kaila ko as I traced the body of the tree.

 

“Oh come on Queen. I know you well. Sa tagal nating magkakilala alam ko na ang kamandag mo sa mga lalaki”

 

Yeah right. It’s been years.

 

Two years to be exact since the day that West Montreal became my friend.

 

Hindi ko man siya matatawag na bestfriend. He’s been close to me.

 

“I heard may pinaiyak ka na naman daw”

 

“Kasalanan ko ba yun? They are all idiots.”

 

“Pero hindi pa rin tamang paglaruan mo ang mga lalaki. Baka makarma ka niyan”

 

Hinarap ko si West.

 

“Teka nga…di ba ako ang friend mo? Dapat ako ang kinakampihan mo”

 

“yeah. Pero lalaki pa din ako at hindi ko gusto ang nakikita kong ginagawa mo. Kelan ka ba magtitino?”

 

“blah blah blah…you sound like my daddy”

 

“ewan ko sayo Queen. Ang hirap mong kausap.”

 

Tumahimik na din si West. Nagtataka naman ako kasi ang tagal niyang di nagsasalita.

 

Paglingon ko I saw him carving something at the body of the tree. Nagtatakang nilapitan ko siya.

 

“What do you think you’re doing?”

 

Nilingon ako saglit ni West bago ipinagpatuloy ang pag-uukit sa katawan ng puno.

 

“Nothing. I’m just writing my name”

 

Kumuha din ako ng batong pang-ukit sa puno. Nang matapos si West sa ginagawa nito ay sinimulan ko din idugtong ang pangalan ko sa katawan ng puno.

 

Nagtataka man ay hindi nalang umimik si West.

 

WEST and QUEEN 4EVER

 

Iyon ang nakalagay sa katawan ng puno.

 

“West and Queen forever?” nagtatakang tanong ni West sakin.

 

Nginitian ko naman siya habang pinapagpag ang kamay ko.

 

“This place has became memorable to me.. dito tayo madalas tumambay dalawa and I treasure this place so much as I treasure you. And I’m sad leaving this place.”

 

“wag ka ngang OA Queen. Isang taon pa bago tayo grumaduate ng highschool noh. At saka dito rin naman tayo magcocollege eh. Masyado kang nagpapaka-OA dyan”

 

I looked at him with teary eyes.

 

“I’m leaving West. I’m going to Italy. Hindi ko na tatapusin ang highschool dito sa CSL”

 

Halatang nashock si West sa sinabi ko. Maski ako ayoko din namang umalis pero kailangan kong abutin ang mga pangarap ko.

 

“You’re leaving?” di makapaniwalang tanong niya.

 

“Yeah. May nag-offer na kasi sakin ng modeling contract sa Italy. Alam mo namang pangarap ko yun diba?”

 

“I know but not this soon.”

 

“It’s now or never West”

 

Hindi nalang nagsalita si West.

 

“galit ka ba?”

 

“no. gusto mo yan diba? Pangarap mo yan? Sino ako para hadlangan ka? I’m just your friend. Kung yung boyfriend mo nga walang nagawa eh ako pa kayang kaibigan mo lang”

 

“You’ve been a good friend to me West.” Kinapa ko ang pangalang nakasulat sa katawan ng puno. “ As long as this name remain in the body of this tree I will always remember this place”

 

Narinig naming tumunog ang bell. Hudyat na dapat na kaming bumalik sa klase.

 

“Tara na. baka malate pa tayo” yaya ko kay West.

 

“Sige mauna ka na. susunod ako”

 

Wala na akong nagawa kundi ang magpauna nalang pabalik ng classroom.

 

Nang makabalik si West ay hindi niya ako kinakausap. Nashock siguro siya sa sinabi ko sa kanya.

 

Isang papel ang inabot niya sakin. Nagtataka man ay kinuha ko ito.

 

KELAN ANG ALIS MO?

 

Iyon ang nakasulat sa papel. I pick my ballpen and start writing the answer.

 

NEXT MONTH. AFTER THE SCHOOL YEAR.

 

Nagpatuloy ang palitan namin ng pagsusulat habang nagtuturo ang teacher namin. Napapatingin na din samin sina Jake at Lieu pero hindi namin sila pinapansin.

 

Natapos sa pagtuturo ang teacher na halos wala akong naintindihan dahil masyado akong absorbed sa pinag-uusapan namin ni West.

 

“grabe kayong dalawa kanina ah. Anong drama iyon ah? May pasulat sulat pa kayong nalalaman” sita samin ni Lieu.

 

“Lieu don start” saway ni West.

 

“Anong don’t start eh hindi kayo nakikinig kay Mam kanina. Paano nalang kung biglang nagpaexam iyon eh di wala kayong naisagot? Pati kami walang masasagot”

 

“At bakit naman pati kayo madadamay?” tanong ko.

 

“Syempre wala kaming makokopyahan eh”

 

“Ay adik ka talaga Lieu.”

 

“sige mauna na ako. Nagtext si Aya magkita daw kami” paalam ni West at napgpauna na.

 

“Anong problema nun?” nagtatakang tanong ni Lieu.

 

Kibit balikat lang ang isinagot ko.

++++++++

As the school year ends pakiramdam ko pabigat ng pabigat ang nararamdaman ko.

 

Masaya kasi maaabot ko na ang pangarap ko.

 

Malungkot kasi kailangan kong iwan ang mga taong naging bahagi ng buhay ko.

 

Magulo.

 

I should make the right choice.

 

Isang text message ang natanggap ko mula kay West.

 

I love you.

 

Iyon ang nakalagay sa message.

 

I typed a reply.

 

Huh? Wrong send?

 

Para akong bibitayin habang naghihintay ng sagot niya.

 

Mabilis na kinuha ko ang cellphone nung tumunog iyon.

 

No.

 

Isang simpleng salita. Two letters pero malaki ang impact na binigay sakin.

 

West texted me that he loves me. Is it even true?

 

Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko or gagawin ko.

 

Bago pa ako makapagtext ng reply ay nagtext na ulit siya.

 

Do you love me?

 

Hindi ako nakasagot. Maya maya ay nagring ang cellphone ko.

 

Tumatawag si West. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko so instead of answering the phone I choose to turn it off.

 

And after that. Hindi na ako muling nagpakita pa kay West o sa kahit kanino sa kanila. Sinundo na din ako ng manager ko para dun na ako magstay sa place niya habang nag-aantay ng flight for Italy. Kahit ayaw ng daddy ko wala siyang nagawa dahil pumayag na din si Mommy.

 

+ + + + + +

 

Ikinurap ko ang mata ko upang alisin ang luhang nagbabantang tumulo sakin pagkaalala ko ng nakaraan.

 

It’s been many years. I shouldn’t feel this way.

 

It’s just part of the past.

 

Marami ng nangyari.

 

“Hi Ate Queen.” Nakangiting bungad sakin ni Aya.

 

“Sunshine…what brought you here?” natutuwang tanong ko and a grin formed into my face upon seeing the guy who’s standing beside a mannequin inside my store.

 

“so you two finally together again ah” tudyo ko sa kanya.

 

Aya smiled as she lovingly looked at the man outside.

 

Mukha namang naramdaman ni Vince na nakatingin si Aya sa kanya kaya napatingin siya samin.

 

And I swear those looks of him give me a creep.

 

Nakakainggit. This two really love each other.

 

Sana matagpuan ko din ang para sakin.

 

“Well…we just dropped by. May pinuntahan lang kasi kami dyan. Aalis na din kami agad. Gusto lang kitang dalawin.”

 

“You’re sweet…sige ingat kayo ah”

 

“Yeah..ikaw din”

 

“Vince take care of Aya okay?”

 

“Yeah.. I will”

 

Nang makaalis ang dalawa ay napapailing na bumalik ako sa loob ng opisina.

 

“Lovers…”

 

Ipinagpatuloy ko nalang ang pag-gawa ng sketch ng design ng damit.

 

+ + + + +

>>>Chapter 5